امروزه وابستگی به مصرف و سوءاستفاده از مواد به‌ویژه موادمخدر و محرک از پدیده‌های پیچیده و شوم جامعه مدنی است. این معضل چندوجهی جامعه را از منظر امنیت، آرامش و ارزش‌های اخلاقی مورد تهدید و آزار قرار می‌دهد. چندسالی است که سازمان بهزیستی برای رفع این بلا، کمپ یا کانون‌هایی برای ترک اعتیاد تخصص داده است تا بتواند اعتیاد را تا حد ممکن ریشه‌کن کند.​​​​​​​
ترک اعتیاد به مواد مخدر به روند درمان روانی یا پزشکی اعتیاد به مواد مخدر مانند تریاک، هروئین، کوکائین، برخی داروها و الکل اطلاق می‌شود. بنا بر تعریف اداره خدمات مواد مخدر و بهداشت روانی آمریکا در سال ۲۰۱۰ میلادی، که بر اساس تجربیات کسانی که خود را از چنگال اعتیاد رها کرده‌اند بنا شده‌است، تعریف ترک اعتیاد (بهبودی از اعتیاد) به شرح زیر است: «بهبودی یک فرایند تغییر است که از طریق آن افراد برای به دست آوردن سلامت و رفاه و آسایش خود و به دست گرفتن اختیار زندگی تلاش کرده و سعی می‌کنند تا همه امکانات و قابلیت‌های بالقوهٔ خود را مجدداً به دست آورند.»
 
در مراکز ترک اعتیاد یا مراکز بازپروری، معتادان مددجو، پس از پذیرش، با نظارت مددکاران دوره درمانی را می‌گذرانند. در مورد معتادان و کارتن‌خواب‌های تنهامانده، مددکاران، خانواده معتاد را شناسایی می‌کنند و آن‌ها را در جریان وضع فرد بیمار قرار می‌دهند.
سم زدایی مرحله اول چرخه ترک اعتیاد در کمپ ترک اعتیاد میباشد. در این مرحله، بیمار مورد معاینه پزشک و مددیار قرار میگیرد و بهترین روش طبق تجربه برای او تجویز میگردد. 
 
مددجویان بعد از گذراندن دوره ترک اعتیاد و مرحله سم‌زدایی، وقتی از اتاق قرنطینه خارج می‌شوند هم‌زمان با شرکت در دوره‌ها و جلسات ترک اعتیاد با نظارت مددکاران در کارگاه‌های مهارت‌آموزی مشغول به کار می‌شوند. اشتغال و کسب درآمد مهم‌ترین دغدغه افرادی است که اعتیاد را کنار گذاشته‌اند و می‌خواهند به زندگی عادی برگردند. بدین منظور معمولاً در کمپ‌های ترک اعتیاد مرکز مهارت‌آموزی هم ایجاد می‌شود. در پی پاک ماندن فرد ترک اعتیاد کرده، گاه مددکاران برای آگاهی دادن به خانواده‌های آن‌ها با خانواده‌ها تماس می‌گیرند تا اعتماد آن‌ها را به تحول جدید جلب کنند